(भिवा एक अनाथ गरीब मुलगा, सुलतानाच्या महालात बंदी होतो. सुलतानाच्या नकळत त्याची लाडकी बेगम भिवाला तिचा खाजगी गुलाम बनवते. आता काय होणार आपल्या भिवाचे? पुढे वाचा....................)
भिवाने दार बंद केले व बेगमेकडे पाहिले. ती गालीचावर पक्वांन्नाने भरलेल्या ताटांशेजारी बसुन त्याच्याकडे पहात होती. बिचाऱ्या भिवाचे लक्ष खरतर त्या मिष्टांन्नाकडे होते. दुपारी कोरडी भाकर खाल्यांनंतर त्याने काहीच खाल्ले नव्हते. तो डोळे विस्फारुन त्या ताटांकडे पहात होता. इतके सुग्रास अन्न त्याने त्याच्या उभ्या आयुष्यात पाहिले नव्हते. गावात कधीकाळी लग्नाच्या जेवणात त्याने खाल्लेले लाडु जिलेबीचे जेवण, कधीकाळी मिळाले तर माशाचे कालवण यापलीकडे जेवणाविषयीची कल्पना त्याने कधी केली नव्हती.
ती ताटे पाहुन व त्यातल्या गरमागरम अन्नाच्या त्या खोलीत भरलेल्या घमघमाटाने भिवाची भुक खवळली व त्या भुकेने त्याच्या तोंडातुन लाळ टपकायची ती काय बाकी राहिली होती.
"भिवा तुला भुक लागली का?” भिवाने जोरजोरात मान हलवली.
"मिही उपाशी आहे. अनेक दिवसाची" बेगम त्याच्याकडे रोखुन पाहत बोलली. भिवाला काही कळले नाही. त्याला आश्चर्यच वाटले राणीच्या बोलण्याचे. इतक्या मोठ्या महालात राहणारी, चमचमता पोषाख व दागिन्यानी मढलेली ही सुंदर राणी उपाशी कशी हा त्याला प्रश्न पडला.
ती स्वतःशीच हसली. ती खरच खुप दिवसापासुन उपाशी होती. पण तिची भुक वेगळीच होती. तिने आपल्या अंगावरचे दागीने उतरवायला सुरवात केली. भिवा डोळे मोठे करुन व तोंडाचा आ वासुन तिच्याकडे पाहत असताना एकेक करत अंगावरचे सर्व दागीने काढुन टाकले अगदी हातातले कंकण, पायातले तोडे व कानातले भले मोठे झुमकेही! फक्त एक मोठ्या सफेद मण्यांची माळ व नाकातले ठेवले. भिवाला राणीच्या साधेपणाचे आश्चर्य वाटले. बेगमेने त्याच्याकडे पाहुन इशारा केला व त्याला तिच्या कोमल मांडीवर बसायचा संकेत केला.
तरुण बेगमेने तिचे लांब पाय जवळ घेवुन तिने मांडी घातली. तिचा हात पुढे करुन तिने भिवाचा हात पकडला व त्याला तिच्या दिशेला ओढले. भिवाला अचानक जाणीव झाली की तो पुर्णपणे विवस्त्र अहे. बेगमेच्या कोमल हाताच्या स्पर्षाने तो जरा विचलीत झाला तरी अंगभर भरजरी वस्त्र ल्यायलेल्या त्या राणीने त्याला अलगद तिच्या मांडीत बसवले. भिवा तिच्या दयाळु स्वभावावर जाम खुश झाला.
"तु माझ्या धाकट्या भावासारखा आहेस. आज या महालातले पहिले जेवण मी तुला भरवते." असे बोलत ती ताटातल्या कबाबाचा तुकडा भिवाच्या तोंडात भरवला. नानचा एक तुकडा मटनाच्या कुर्म्याच्या वाडग्यात घालत तिने त्या सुग्रास अन्नाचे घास त्याला भरवणे चालु केले.
भिवा बकाबक खा*ऊ लागला. बेगम त्याच्याकडे कौतुकाने पाहत त्याला भरवत होती. वेगवेगळ्या ताटातील वेगवेगळे पदार्थ खात भिवा अगदी मनापासुन जेवत होता. मधेच त्याच्या लक्षात आले की ही स्त्री "उपाशी" असुनही काही खात नाही. त्याने तिला बिर्याणीचा एक घास भरवायचा प्रयत्न केला. पण तिने त्याचा हात पकडुन उलट तो त्यालाच भरवला. भिवाला काही समजेना.
जास्त विचार न करता तो खात राहिला. मधेच त्याला तहान लागली. समोर दोन तीन पेले होते. पण त्यात काहीच नव्हते. बेगमेने त्याच्याकडे हसत पाहिले व बाजुच्या एका तबकातुन एक लांब नाकाच्या विचित्र सुर*ईसारख्या भांड्यातुन लाल रंगाचे सरबत एका पेल्यात ओतले. भिवाने वेगळा वास येणाऱ्या त्या सरबताचा पेला ओठाला लावुन घटाघट पिवुन टाकले.
त्याचे खाणे पिणे चालु असताना बेगम त्या कष्ट्करी तरुण मुलाच्या अंगाला येणारा वास तिच्या पाठीला नाक लावुन तिच्या छातीत भरुन घेत होती. तरुण व निरोगी पुरुषी शरीराचा गंघ तिला नवीन होता. तिच्या नकळत ती त्याच्या पिळदार अंगावर हात फिरवु लागली. त्याच्या तजेलदार सावळ्या शरीरावर डोके सोडले तर एकही केस नव्हता. ओठावरची मिसरुडही नुकतीच जराशीच उगवली होती. मगाशी भिवा आत शिरताना तिने पाहिले होते की नाही म्हणायला त्याच्या मांड्यातल्या जनेनेंद्रीयांवरची लव काळी होवु लागली होती व तिथे दिसतील असे कुरळे केस उगवायला लागले होते.
काळ्या कुळकुळीत सुलतानाचे केसाळ शरीर, दाढी मिशाच्या जंगलात हरवलेला व त्यामुळे अजुनच कुरुप दिसणारा त्याचा चेहरा पहायची सवय झालेली बेगम भिवाच्या त्या अनोख्या तरुण शरीराच्या दर्शनाने व त्याच्या शरीराच्या स्पर्षाने हरकुन गेली. सुलतानाच्या अंगाला येणारा मदिरा व गांजा, अफिमेच्या सतत सेवनाने त्याच्या कपड्याला येणारा उग्र वास उंची अत्तरानेही कधीच लपत नसे. सुलतानाच्या तोंडाला येणारा दुर्गध तर तिच्या माथी नेहमी शूळ उत्पन्न करयला कारणीभुत होत असे व तो कधी तिच्या अंगावरुन दुर होवुन इथुन निघुन जा*इल असे तिला हो*इ.
कोवळ्या भिवाच्या तारुण्याचा व निरागसतेचा हा तिच्यासाठी वेगळा व नविन अनुभव घेताना बेगम अगदी खुश होवुन गेली. तिने वाकुन खाण्याचा तोबरा भरलेल्या त्याच्या गालाचे न राहवुन चुंबन घेतले.
तिच्या मुख्य दासीने दिलेला सल्ला तिने ऐकला व या तरुणाला महालात हजर केले याबद्दल ती त्या दासीला मनात धन्यवाद देत ती उपरवाल्याचे आभार मानु लागली.
भिवा अजुनही जेवणात मग्न होता. बेगमेने त्याचा चेहरा गळा, छाती व दंड कुरवाळत त्याच्या काखेत तिने तिचे लांब नाक नेवुन त्याच्या घामाचा वासाने तिने आपली छाती भरुन घेतली. त्या वासानेच ती उत्तेजीत झाली होती. तिचा हात त्याच्या रुंद छातीवर फिरत त्याच्या वक्षावर आला. अजुनही कोवळा असुनही दिवसभर मेहनत करणाऱ्या भिवाची छाती चांगली रुंद झाली होती. त्याची चिमुकली स्तनाग्रे तिच्या हातचा स्पर्ष होताच टवकारली होती. तिने त्यांना बोटाच्या चिमटीत घेवुन हलकेच पिळले. मसालेदार खाण्याने भिवाच्या अंगाला किंचीत घाम येत होता. भिवाच्या काखात हात चोळुन तिच्या बोटाना नाकाशी नेवुन तिने तो ताजा वास परत परत तिच्या छातीत भरुन घेतला. त्या उत्तेजनेने तिच्या वक्षस्थळी होणारी धडधड वाढत होती.
तिचा हात भिवाच्या सपाट पोटावरुन फिरु लागला. एका हातने त्याला आपल्या जवळ घट्ट धरुन तिने त्याच्या मांड्यामधे तिचा हात नेला.
विवस्त्र भिवा मनमोकळेपणाने तिच्या मांडीत बसला होता. बेगमेचे भरघोस वक्ष त्याच्या पाठीत रुतून त्याची उब त्याला पाढीवर जाणवायला लागली होती. त्याच्या कोवळ्या लिंगावर बेगमेचा हात जाताच तो चमकला. बेगमने हलक्या हाताने त्याचे नागडे लिंग हातात भरुन दाबले. भिवाच्या छातीत कसेसे झाले. माड्याच्या बेचक्यात शरीरातले सगळे रक्त उसळले की काय असा त्याला वाटले. म्हणुन त्याने वाकुन पाहिले तर त्याचा बुल्ला मोठा झाला होता. त्याचा बैल ढवळ्या मस्तीत आल्यावर गा*ईवर चढताना त्याचा होत असे तसाच काहीसा!
त्याला त्याचीच लाज वाटली. त्याने माड्या आवळुन त्याचे लिंग आवरण्याचा प्रयत्न केला. बिचारी राणी इतक्या प्रेमाने त्याला जेवु खावु घालत त्याचे लाड करत त्याला कुरवाळत होती. त्याचा बुल्ला असा मोठा होवुन कडक झाला तर तिला काय वाटेल याची त्याला चिंता पडली!
त्याला तिचा गरम होत चाललेला श्वास त्याच्या मानेवर व पाठीवर जाणवत होता. ती मधेच त्याचा कान ओठात पकडुन चावत होती. तिच्या स्पर्षातली उब त्याला त्याच्या मांड्यावर व त्याच्या बुल्ल्यावर जाणवत होती. त्याचा बुल्ला अजुनच मोठा होतोय अशी त्याला भिती वाटली म्हणुन त्याने मांड्या परत आवळल्या.
बेगमेला त्याच्या तिच्या हातातल्या लिंगाचा वाढलेला आकार व त्याचा कडकपणा चांगलाच जाणवुन ती खुश झाली. तिने हात अजुन खाली नेवुन त्याच्या गोट्या हातात घेतल्या. वयाच्या मानाने भिवाच्या गोट्या चांगल्या मोठ्या व जड लागत होत्या. ताठरलेल्या लिंगाखाली त्याच्या गोट्यांचे आवरण जरा आक्रसले होते. तिने त्याचे लिंग हातात वर खाली करत त्याला तिच्या अंगावर ओढत घट्ट कवटाळले व ती त्याच्या पाठीवर तिचे ओठ फिरवु लागली.
तिच्या योनीला पाणी सुटुन ती गरम होवुन तिथुन वाफा निघत असल्याचा तिला उगाचच भास झाला.
भिवाचे जेवण संपले होते. तिने त्याला जोरात मिठीत घेवुन त्याच्या गालाचे चुंबन घेत तिच्या मांडीतुन दुर केले. भिवा तिच्या वात्सल्याने अगदी भारावुन गेला होता. पण त्याला एकच भिती होती. त्याचे लिंग अधिकाधीक कडक व मोठे होत चालले होते व काही केल्या त्याला ते आवरता येत नव्हते. आता तर ते उभे राहुन सलामी देवु लागले होते.
त्याला आणखीन आश्चर्यच वाटले कारण तो तिच्या मांडीतुन उठत असतानाही तिचा त्याच्या लिंगावरचा हात निघत नव्हता. तो उभा राहतानाही ती त्याचा बुल्ला हातात धरायचा प्रयत्न करत होती.
तिने एका हाताने त्याच्या हातावर पाणी ओतले व तिच्या शरीरावरचे वस्त्र हातात घेवुन त्याचा चेहरा पुसला. भिवाची नजर त्याच्या समोर वाकलेल्या राणीच्या छातीवर गेली. अंगावरचा रेशमी रुमाल दुर झाल्याने त्याला तिच्या वस्त्राच्या गळ्यातुन डोकावणारी भरघोस छाती दिसत होती. त्याने त्याच्या आजीची लोंबणारी छाती ती अंघोळ करताना अनेकदा पाहिली होती. पण तरुण बेगमेची छातीचा नुसता वरचा भाग पाहुनही त्याच्या छातीत इतके का धडधडले हे त्याला कळेना.
त्याने बेगमेने दिलेले वस्त्राने आपले हात व चेहरा पुसला. "तु तोंड नीट धुतले का? तुझ्या तोंडाला वास येतो का पाहु?" बेगमेने असे विचारत उत्तराची वाट न पाहता त्याच्या तोंडावर तिचे ओठ नेत त्याच्या ओठावर तिचे लांब नाक फिरवत पटकन तिने त्याचे चुंबन घेतले. त्याने समाधान न होता तिने तिच्या जीभेने त्याचे ओठ उघडुन तिची जीभ त्याच्या तोंडात घातली. त्याच्या तोंडात जीभ फिरवत राणी त्याच्या जीभेशी खेळु लागली. मागे हटताना तिची जीभ त्याच्या ओठावर जरा रेंगाळली व जीभ फिरवत तिने त्याचे ओठ चाटले. भिवाला तिच्या या कृतीने जरा गुदमरल्यासारखे झाले पण त्याला ते आवडले.
अजुनही ती काय करते आहे हे न उमजुन तो अलीप्तपणे तिला हवे ते करू देत होता. अखेर ती राणी होती व त्याची अन्नदाती होती. पण इतक्याश्या श्रमाने बेगम मात्र दमल्यासारखी धापा टाकत होती याचे त्याला हसु आले.
"जा दार उघड आणी माझ्या दासीना बोलव." तिने त्याला फर्मान देताच तो चपळा*इने तिच्यापासुन दुर झाला व आपले उड्या मारणारे लिंग हाताने खाली दाबत त्याने दार उघडले.
मगाचच्या तीन दासी बाहेर उभ्याच होत्या. त्याने दार उघडताच लगबगीने त्या त्याच्यकडे पाहत आत आल्या तसे त्याने त्याच्या हातात असलेले राणीचे उपरणे पोटाशी धरले व त्याचे उभे राहु पहात असलेले लिंग लपवले. दोन दासी गालीच्यावरील थाळे व भांडी उचलुन बाहेर गेल्या. फक्त सरबताचे चषक व सुर*ई त्यांनी मागे सोडली. बेगमेची ती खास दासी बेगमेच्या जवळ जावुन उभी होती. बेगमेने तिला थांबायचा इशारा केला.
बेगमेने वळुन भिवाकडे बघीतले. राणीला काय सांगायचे आहे हे उमजुन भिवाने पटकन दार लावले व कडी घातली.
त्याने राणीकडे परत पाहिले तर ती दासीच्या कानात काहीतरी सांगत होती व दासी ओठावर मिश्कील भाव आणत त्याच्याकडे पाहत मान डोलावत होती. ओठातुन फुटु पहाणारे हसु आवरत तिने परत मान डोलावली. भिवा बुचकळ्यात पडला. बेगम त्याच्याबद्दल कहीतरी सांगत आहे हे त्याला कळत होते. पण काय?
"आता किती गरम होत आहे नाही का?" राणीच्या बोलण्याला दासीने जोराजोरात मान हलवुन सहमती दिली.
"चल माझी वस्त्र उतरव. मला घाम यायला लागला आहे." बेगमेने फरमावले.
ते ऐकताच त्या दासीचे डोळे चमकले व ती न राहवुन खिदळली. हसु आवरत ती बेगमेजवळ गेली. तिने बेगमेची भरजरी वस्त्रे एक एक करत उतरवु लागली. प्रथम तिने बेगमेचा वरचा झग्याच्या समोरच्या बाजुला असलेले बंद सोडले व तिच्या डोक्यावरुन तिने तो ऐसपैस घेराचा झगा काढुन टाकला.
भिवाचे डोळे अजुनही मोठे झाले. "ही राणी अजीबच आहे. मी बाप्या ह्या दालनात असताना माझ्या समोर काय असे करते अन कापड उतरवते?" तो मनात विचार करत होता.
त्याच्या उभ्या आयुष्यात्या त्याने राणी*इतके सौदर्य पाहिले नव्हते. पहिल्याच भेटीत त्या सौंदर्यवतीने त्याला मांडीत बसवुन जेवण भरवले व आता ती तिचे सौंदर्यही त्याला दाखवायला निघाली आहे याचे त्याला भारीच अप्रूप वाटत होते.
त्याला जाणवले की त्याचे शरीरही गरम झाले आहे व घाम यायला लागला आहे. म्हणजे राणीलाही घाम येतो हे खरे होते. आता पुढे काय होणार या हुरहुरीने व आता काय पहायला मिळणार या एका अनामिक संवेदनेने त्याचे शरीर थरथरु लागले.
राणीचे कपडे कमी होवु लागले तसे तिचे नितळ गुलाबी शरीर त्याला दिसु लागले. तिने तिचे केस लांब सुटे सोडले होते. तांबुस सोनेरी रंगाचे तिचे केस तिच्या चेहरा अर्धा झाकत होते. तिचे मृगनयनी हिरवे डोळे त्याच्याकडे पाहताना तिच्या लांब पापण्याखाली फडफडताना मात्र त्याला स्पष्ट दिसत होते. तिच्या लांब नाकाच्या नाकपुड्या तिच्या जोरात चाललेल्या श्वासाने फुलल्या होत्या. तिचा केसानी झालक्यामुळे ढगा*आड गेलेल्या चंद्रासारखा भासणारा तिच्या सुंदर चेहऱ्यावरची त्याची नजर हटत नव्हती. तिचे लाल चुटुक थरथरणारे ओठ त्याच्या काळजातली धडधड वाढवत होते.
बेगेमेचे वरचे कपडे दुर होताच, तिच्या नाजुक मखमली गळ्यातली तिच्या छातीवर रुळणारी टपटपीत तेजस्वी मोत्यांची माळ तिच्या उघड्या पडलेल्या मोठ्या व गोल थानांचे रुप खुलवत होती. भिवाच्या आजीच्या थानासारखी राणीची थाने खाली न पडता तिच्या छातीवर मस्त वर माना करुन पहात होती. त्यावरच्या गुलाबी बोंडी सुजल्यासारख्या टपोऱ्या दिसत होत्या व त्या ऐटीत दालनाच्या छताकडे माना रोखुन पहात होत्या.
राणीची नाजुक दिसणारी कंबर बारीक होती पण त्याच्या खालची तिची ढुंगाणे मात्र माजलेल्या गा*ईच्या पुठ्ठ्यासारखी विशाल होती. तिच्या मांड्या त्याला त्याच्या परसात तो रोज पहाणाऱ्या केळीच्या गाभ्यासारख्या वाटल्या. तिचे हात पाय खुप लांब होते. लांब सडक बोटाची गुलाबी नखेही लांब होती.
भिवाची नजर तिच्या मखमली अंगावरुन फिरत तिच्या मांड्याच्या मधल्या बेचक्यात स्थिरावली. बेगमेच्या योनीवर एकही केस नव्हता व गुबगुबीत योनीच्या पाकळ्या अलग होवुन उमलल्याप्रमाणे वर आल्या होत्या.
भिवा राणीच्या त्याच्यासमोर खुल्या झालेल्या त्या सौंदर्याने अगदी दिपुन गेला. मत्रमुग्ध होवुन तो तिच्याकडे पहात राहिला. तिने त्याच्या चेहऱ्यावरील भाव पाहुन त्याच्याकडे पहात एक प्रसन्न झाल्यासारखे हास्य केले. त्याला वाटले ती एखादी देवीच असावी व त्याच्यावर प्रसन्न होवुन त्याला दर्शन द्यायला स्वर्गातुन खाली आली असावी.
पुढे चालु...............
भिवाने दार बंद केले व बेगमेकडे पाहिले. ती गालीचावर पक्वांन्नाने भरलेल्या ताटांशेजारी बसुन त्याच्याकडे पहात होती. बिचाऱ्या भिवाचे लक्ष खरतर त्या मिष्टांन्नाकडे होते. दुपारी कोरडी भाकर खाल्यांनंतर त्याने काहीच खाल्ले नव्हते. तो डोळे विस्फारुन त्या ताटांकडे पहात होता. इतके सुग्रास अन्न त्याने त्याच्या उभ्या आयुष्यात पाहिले नव्हते. गावात कधीकाळी लग्नाच्या जेवणात त्याने खाल्लेले लाडु जिलेबीचे जेवण, कधीकाळी मिळाले तर माशाचे कालवण यापलीकडे जेवणाविषयीची कल्पना त्याने कधी केली नव्हती.
ती ताटे पाहुन व त्यातल्या गरमागरम अन्नाच्या त्या खोलीत भरलेल्या घमघमाटाने भिवाची भुक खवळली व त्या भुकेने त्याच्या तोंडातुन लाळ टपकायची ती काय बाकी राहिली होती.
"भिवा तुला भुक लागली का?” भिवाने जोरजोरात मान हलवली.
"मिही उपाशी आहे. अनेक दिवसाची" बेगम त्याच्याकडे रोखुन पाहत बोलली. भिवाला काही कळले नाही. त्याला आश्चर्यच वाटले राणीच्या बोलण्याचे. इतक्या मोठ्या महालात राहणारी, चमचमता पोषाख व दागिन्यानी मढलेली ही सुंदर राणी उपाशी कशी हा त्याला प्रश्न पडला.
ती स्वतःशीच हसली. ती खरच खुप दिवसापासुन उपाशी होती. पण तिची भुक वेगळीच होती. तिने आपल्या अंगावरचे दागीने उतरवायला सुरवात केली. भिवा डोळे मोठे करुन व तोंडाचा आ वासुन तिच्याकडे पाहत असताना एकेक करत अंगावरचे सर्व दागीने काढुन टाकले अगदी हातातले कंकण, पायातले तोडे व कानातले भले मोठे झुमकेही! फक्त एक मोठ्या सफेद मण्यांची माळ व नाकातले ठेवले. भिवाला राणीच्या साधेपणाचे आश्चर्य वाटले. बेगमेने त्याच्याकडे पाहुन इशारा केला व त्याला तिच्या कोमल मांडीवर बसायचा संकेत केला.
तरुण बेगमेने तिचे लांब पाय जवळ घेवुन तिने मांडी घातली. तिचा हात पुढे करुन तिने भिवाचा हात पकडला व त्याला तिच्या दिशेला ओढले. भिवाला अचानक जाणीव झाली की तो पुर्णपणे विवस्त्र अहे. बेगमेच्या कोमल हाताच्या स्पर्षाने तो जरा विचलीत झाला तरी अंगभर भरजरी वस्त्र ल्यायलेल्या त्या राणीने त्याला अलगद तिच्या मांडीत बसवले. भिवा तिच्या दयाळु स्वभावावर जाम खुश झाला.
"तु माझ्या धाकट्या भावासारखा आहेस. आज या महालातले पहिले जेवण मी तुला भरवते." असे बोलत ती ताटातल्या कबाबाचा तुकडा भिवाच्या तोंडात भरवला. नानचा एक तुकडा मटनाच्या कुर्म्याच्या वाडग्यात घालत तिने त्या सुग्रास अन्नाचे घास त्याला भरवणे चालु केले.
भिवा बकाबक खा*ऊ लागला. बेगम त्याच्याकडे कौतुकाने पाहत त्याला भरवत होती. वेगवेगळ्या ताटातील वेगवेगळे पदार्थ खात भिवा अगदी मनापासुन जेवत होता. मधेच त्याच्या लक्षात आले की ही स्त्री "उपाशी" असुनही काही खात नाही. त्याने तिला बिर्याणीचा एक घास भरवायचा प्रयत्न केला. पण तिने त्याचा हात पकडुन उलट तो त्यालाच भरवला. भिवाला काही समजेना.
जास्त विचार न करता तो खात राहिला. मधेच त्याला तहान लागली. समोर दोन तीन पेले होते. पण त्यात काहीच नव्हते. बेगमेने त्याच्याकडे हसत पाहिले व बाजुच्या एका तबकातुन एक लांब नाकाच्या विचित्र सुर*ईसारख्या भांड्यातुन लाल रंगाचे सरबत एका पेल्यात ओतले. भिवाने वेगळा वास येणाऱ्या त्या सरबताचा पेला ओठाला लावुन घटाघट पिवुन टाकले.
त्याचे खाणे पिणे चालु असताना बेगम त्या कष्ट्करी तरुण मुलाच्या अंगाला येणारा वास तिच्या पाठीला नाक लावुन तिच्या छातीत भरुन घेत होती. तरुण व निरोगी पुरुषी शरीराचा गंघ तिला नवीन होता. तिच्या नकळत ती त्याच्या पिळदार अंगावर हात फिरवु लागली. त्याच्या तजेलदार सावळ्या शरीरावर डोके सोडले तर एकही केस नव्हता. ओठावरची मिसरुडही नुकतीच जराशीच उगवली होती. मगाशी भिवा आत शिरताना तिने पाहिले होते की नाही म्हणायला त्याच्या मांड्यातल्या जनेनेंद्रीयांवरची लव काळी होवु लागली होती व तिथे दिसतील असे कुरळे केस उगवायला लागले होते.
काळ्या कुळकुळीत सुलतानाचे केसाळ शरीर, दाढी मिशाच्या जंगलात हरवलेला व त्यामुळे अजुनच कुरुप दिसणारा त्याचा चेहरा पहायची सवय झालेली बेगम भिवाच्या त्या अनोख्या तरुण शरीराच्या दर्शनाने व त्याच्या शरीराच्या स्पर्षाने हरकुन गेली. सुलतानाच्या अंगाला येणारा मदिरा व गांजा, अफिमेच्या सतत सेवनाने त्याच्या कपड्याला येणारा उग्र वास उंची अत्तरानेही कधीच लपत नसे. सुलतानाच्या तोंडाला येणारा दुर्गध तर तिच्या माथी नेहमी शूळ उत्पन्न करयला कारणीभुत होत असे व तो कधी तिच्या अंगावरुन दुर होवुन इथुन निघुन जा*इल असे तिला हो*इ.
कोवळ्या भिवाच्या तारुण्याचा व निरागसतेचा हा तिच्यासाठी वेगळा व नविन अनुभव घेताना बेगम अगदी खुश होवुन गेली. तिने वाकुन खाण्याचा तोबरा भरलेल्या त्याच्या गालाचे न राहवुन चुंबन घेतले.
तिच्या मुख्य दासीने दिलेला सल्ला तिने ऐकला व या तरुणाला महालात हजर केले याबद्दल ती त्या दासीला मनात धन्यवाद देत ती उपरवाल्याचे आभार मानु लागली.
भिवा अजुनही जेवणात मग्न होता. बेगमेने त्याचा चेहरा गळा, छाती व दंड कुरवाळत त्याच्या काखेत तिने तिचे लांब नाक नेवुन त्याच्या घामाचा वासाने तिने आपली छाती भरुन घेतली. त्या वासानेच ती उत्तेजीत झाली होती. तिचा हात त्याच्या रुंद छातीवर फिरत त्याच्या वक्षावर आला. अजुनही कोवळा असुनही दिवसभर मेहनत करणाऱ्या भिवाची छाती चांगली रुंद झाली होती. त्याची चिमुकली स्तनाग्रे तिच्या हातचा स्पर्ष होताच टवकारली होती. तिने त्यांना बोटाच्या चिमटीत घेवुन हलकेच पिळले. मसालेदार खाण्याने भिवाच्या अंगाला किंचीत घाम येत होता. भिवाच्या काखात हात चोळुन तिच्या बोटाना नाकाशी नेवुन तिने तो ताजा वास परत परत तिच्या छातीत भरुन घेतला. त्या उत्तेजनेने तिच्या वक्षस्थळी होणारी धडधड वाढत होती.
तिचा हात भिवाच्या सपाट पोटावरुन फिरु लागला. एका हातने त्याला आपल्या जवळ घट्ट धरुन तिने त्याच्या मांड्यामधे तिचा हात नेला.
विवस्त्र भिवा मनमोकळेपणाने तिच्या मांडीत बसला होता. बेगमेचे भरघोस वक्ष त्याच्या पाठीत रुतून त्याची उब त्याला पाढीवर जाणवायला लागली होती. त्याच्या कोवळ्या लिंगावर बेगमेचा हात जाताच तो चमकला. बेगमने हलक्या हाताने त्याचे नागडे लिंग हातात भरुन दाबले. भिवाच्या छातीत कसेसे झाले. माड्याच्या बेचक्यात शरीरातले सगळे रक्त उसळले की काय असा त्याला वाटले. म्हणुन त्याने वाकुन पाहिले तर त्याचा बुल्ला मोठा झाला होता. त्याचा बैल ढवळ्या मस्तीत आल्यावर गा*ईवर चढताना त्याचा होत असे तसाच काहीसा!
त्याला त्याचीच लाज वाटली. त्याने माड्या आवळुन त्याचे लिंग आवरण्याचा प्रयत्न केला. बिचारी राणी इतक्या प्रेमाने त्याला जेवु खावु घालत त्याचे लाड करत त्याला कुरवाळत होती. त्याचा बुल्ला असा मोठा होवुन कडक झाला तर तिला काय वाटेल याची त्याला चिंता पडली!
त्याला तिचा गरम होत चाललेला श्वास त्याच्या मानेवर व पाठीवर जाणवत होता. ती मधेच त्याचा कान ओठात पकडुन चावत होती. तिच्या स्पर्षातली उब त्याला त्याच्या मांड्यावर व त्याच्या बुल्ल्यावर जाणवत होती. त्याचा बुल्ला अजुनच मोठा होतोय अशी त्याला भिती वाटली म्हणुन त्याने मांड्या परत आवळल्या.
बेगमेला त्याच्या तिच्या हातातल्या लिंगाचा वाढलेला आकार व त्याचा कडकपणा चांगलाच जाणवुन ती खुश झाली. तिने हात अजुन खाली नेवुन त्याच्या गोट्या हातात घेतल्या. वयाच्या मानाने भिवाच्या गोट्या चांगल्या मोठ्या व जड लागत होत्या. ताठरलेल्या लिंगाखाली त्याच्या गोट्यांचे आवरण जरा आक्रसले होते. तिने त्याचे लिंग हातात वर खाली करत त्याला तिच्या अंगावर ओढत घट्ट कवटाळले व ती त्याच्या पाठीवर तिचे ओठ फिरवु लागली.
तिच्या योनीला पाणी सुटुन ती गरम होवुन तिथुन वाफा निघत असल्याचा तिला उगाचच भास झाला.
भिवाचे जेवण संपले होते. तिने त्याला जोरात मिठीत घेवुन त्याच्या गालाचे चुंबन घेत तिच्या मांडीतुन दुर केले. भिवा तिच्या वात्सल्याने अगदी भारावुन गेला होता. पण त्याला एकच भिती होती. त्याचे लिंग अधिकाधीक कडक व मोठे होत चालले होते व काही केल्या त्याला ते आवरता येत नव्हते. आता तर ते उभे राहुन सलामी देवु लागले होते.
त्याला आणखीन आश्चर्यच वाटले कारण तो तिच्या मांडीतुन उठत असतानाही तिचा त्याच्या लिंगावरचा हात निघत नव्हता. तो उभा राहतानाही ती त्याचा बुल्ला हातात धरायचा प्रयत्न करत होती.
तिने एका हाताने त्याच्या हातावर पाणी ओतले व तिच्या शरीरावरचे वस्त्र हातात घेवुन त्याचा चेहरा पुसला. भिवाची नजर त्याच्या समोर वाकलेल्या राणीच्या छातीवर गेली. अंगावरचा रेशमी रुमाल दुर झाल्याने त्याला तिच्या वस्त्राच्या गळ्यातुन डोकावणारी भरघोस छाती दिसत होती. त्याने त्याच्या आजीची लोंबणारी छाती ती अंघोळ करताना अनेकदा पाहिली होती. पण तरुण बेगमेची छातीचा नुसता वरचा भाग पाहुनही त्याच्या छातीत इतके का धडधडले हे त्याला कळेना.
त्याने बेगमेने दिलेले वस्त्राने आपले हात व चेहरा पुसला. "तु तोंड नीट धुतले का? तुझ्या तोंडाला वास येतो का पाहु?" बेगमेने असे विचारत उत्तराची वाट न पाहता त्याच्या तोंडावर तिचे ओठ नेत त्याच्या ओठावर तिचे लांब नाक फिरवत पटकन तिने त्याचे चुंबन घेतले. त्याने समाधान न होता तिने तिच्या जीभेने त्याचे ओठ उघडुन तिची जीभ त्याच्या तोंडात घातली. त्याच्या तोंडात जीभ फिरवत राणी त्याच्या जीभेशी खेळु लागली. मागे हटताना तिची जीभ त्याच्या ओठावर जरा रेंगाळली व जीभ फिरवत तिने त्याचे ओठ चाटले. भिवाला तिच्या या कृतीने जरा गुदमरल्यासारखे झाले पण त्याला ते आवडले.
अजुनही ती काय करते आहे हे न उमजुन तो अलीप्तपणे तिला हवे ते करू देत होता. अखेर ती राणी होती व त्याची अन्नदाती होती. पण इतक्याश्या श्रमाने बेगम मात्र दमल्यासारखी धापा टाकत होती याचे त्याला हसु आले.
"जा दार उघड आणी माझ्या दासीना बोलव." तिने त्याला फर्मान देताच तो चपळा*इने तिच्यापासुन दुर झाला व आपले उड्या मारणारे लिंग हाताने खाली दाबत त्याने दार उघडले.
मगाचच्या तीन दासी बाहेर उभ्याच होत्या. त्याने दार उघडताच लगबगीने त्या त्याच्यकडे पाहत आत आल्या तसे त्याने त्याच्या हातात असलेले राणीचे उपरणे पोटाशी धरले व त्याचे उभे राहु पहात असलेले लिंग लपवले. दोन दासी गालीच्यावरील थाळे व भांडी उचलुन बाहेर गेल्या. फक्त सरबताचे चषक व सुर*ई त्यांनी मागे सोडली. बेगमेची ती खास दासी बेगमेच्या जवळ जावुन उभी होती. बेगमेने तिला थांबायचा इशारा केला.
बेगमेने वळुन भिवाकडे बघीतले. राणीला काय सांगायचे आहे हे उमजुन भिवाने पटकन दार लावले व कडी घातली.
त्याने राणीकडे परत पाहिले तर ती दासीच्या कानात काहीतरी सांगत होती व दासी ओठावर मिश्कील भाव आणत त्याच्याकडे पाहत मान डोलावत होती. ओठातुन फुटु पहाणारे हसु आवरत तिने परत मान डोलावली. भिवा बुचकळ्यात पडला. बेगम त्याच्याबद्दल कहीतरी सांगत आहे हे त्याला कळत होते. पण काय?
"आता किती गरम होत आहे नाही का?" राणीच्या बोलण्याला दासीने जोराजोरात मान हलवुन सहमती दिली.
"चल माझी वस्त्र उतरव. मला घाम यायला लागला आहे." बेगमेने फरमावले.
ते ऐकताच त्या दासीचे डोळे चमकले व ती न राहवुन खिदळली. हसु आवरत ती बेगमेजवळ गेली. तिने बेगमेची भरजरी वस्त्रे एक एक करत उतरवु लागली. प्रथम तिने बेगमेचा वरचा झग्याच्या समोरच्या बाजुला असलेले बंद सोडले व तिच्या डोक्यावरुन तिने तो ऐसपैस घेराचा झगा काढुन टाकला.
भिवाचे डोळे अजुनही मोठे झाले. "ही राणी अजीबच आहे. मी बाप्या ह्या दालनात असताना माझ्या समोर काय असे करते अन कापड उतरवते?" तो मनात विचार करत होता.
त्याच्या उभ्या आयुष्यात्या त्याने राणी*इतके सौदर्य पाहिले नव्हते. पहिल्याच भेटीत त्या सौंदर्यवतीने त्याला मांडीत बसवुन जेवण भरवले व आता ती तिचे सौंदर्यही त्याला दाखवायला निघाली आहे याचे त्याला भारीच अप्रूप वाटत होते.
त्याला जाणवले की त्याचे शरीरही गरम झाले आहे व घाम यायला लागला आहे. म्हणजे राणीलाही घाम येतो हे खरे होते. आता पुढे काय होणार या हुरहुरीने व आता काय पहायला मिळणार या एका अनामिक संवेदनेने त्याचे शरीर थरथरु लागले.
राणीचे कपडे कमी होवु लागले तसे तिचे नितळ गुलाबी शरीर त्याला दिसु लागले. तिने तिचे केस लांब सुटे सोडले होते. तांबुस सोनेरी रंगाचे तिचे केस तिच्या चेहरा अर्धा झाकत होते. तिचे मृगनयनी हिरवे डोळे त्याच्याकडे पाहताना तिच्या लांब पापण्याखाली फडफडताना मात्र त्याला स्पष्ट दिसत होते. तिच्या लांब नाकाच्या नाकपुड्या तिच्या जोरात चाललेल्या श्वासाने फुलल्या होत्या. तिचा केसानी झालक्यामुळे ढगा*आड गेलेल्या चंद्रासारखा भासणारा तिच्या सुंदर चेहऱ्यावरची त्याची नजर हटत नव्हती. तिचे लाल चुटुक थरथरणारे ओठ त्याच्या काळजातली धडधड वाढवत होते.
बेगेमेचे वरचे कपडे दुर होताच, तिच्या नाजुक मखमली गळ्यातली तिच्या छातीवर रुळणारी टपटपीत तेजस्वी मोत्यांची माळ तिच्या उघड्या पडलेल्या मोठ्या व गोल थानांचे रुप खुलवत होती. भिवाच्या आजीच्या थानासारखी राणीची थाने खाली न पडता तिच्या छातीवर मस्त वर माना करुन पहात होती. त्यावरच्या गुलाबी बोंडी सुजल्यासारख्या टपोऱ्या दिसत होत्या व त्या ऐटीत दालनाच्या छताकडे माना रोखुन पहात होत्या.
राणीची नाजुक दिसणारी कंबर बारीक होती पण त्याच्या खालची तिची ढुंगाणे मात्र माजलेल्या गा*ईच्या पुठ्ठ्यासारखी विशाल होती. तिच्या मांड्या त्याला त्याच्या परसात तो रोज पहाणाऱ्या केळीच्या गाभ्यासारख्या वाटल्या. तिचे हात पाय खुप लांब होते. लांब सडक बोटाची गुलाबी नखेही लांब होती.
भिवाची नजर तिच्या मखमली अंगावरुन फिरत तिच्या मांड्याच्या मधल्या बेचक्यात स्थिरावली. बेगमेच्या योनीवर एकही केस नव्हता व गुबगुबीत योनीच्या पाकळ्या अलग होवुन उमलल्याप्रमाणे वर आल्या होत्या.
भिवा राणीच्या त्याच्यासमोर खुल्या झालेल्या त्या सौंदर्याने अगदी दिपुन गेला. मत्रमुग्ध होवुन तो तिच्याकडे पहात राहिला. तिने त्याच्या चेहऱ्यावरील भाव पाहुन त्याच्याकडे पहात एक प्रसन्न झाल्यासारखे हास्य केले. त्याला वाटले ती एखादी देवीच असावी व त्याच्यावर प्रसन्न होवुन त्याला दर्शन द्यायला स्वर्गातुन खाली आली असावी.
पुढे चालु...............
